Oscare vzw is een nazorg- en onderzoekscentrum voor mensen met brandwonden en littekens. Maar voor minstens 1.000 patiënten per jaar betekenen ze zoveel meer dan dat. Voor Brecht onder andere. Hij raakte in 2017 verbrand tijdens een arbeidsongeval en vertelt wat Oscare voor hem doet en betekent. 

Trooper: Hoe ben jij in contact gekomen met Oscare?

Brecht: “In 2017 had ik een zwaar arbeidsongeval. Ik werkte in de Antwerpse haven toen een leiding plots openscheurde en ik een mengsel van stoom en antivries over me heen kreeg. De hete stoom en de bijtende producten in die antivries zorgden ervoor dat ik brandwonden had. Ik was vrij direct blind en voelde ook aan mijn handen dat er iets loshing, maar ik wist niet of het mijn handschoenen waren of mijn vel. Ik ben naar het ziekenhuis gebracht en heb twee dagen in coma gelegen. Ik heb zeven weken in het ziekenhuis gelegen en heb veel geduld gehad voor mijn herstel, ondertussen kan ik ook terug zien. Toen ik na die zeven weken in het ziekenhuis naar huis mocht, dacht ik: ‘het stopt, het is gedaan met revalideren’, maar eigenlijk begon het toen maar net. Ik moest een nieuwe weg inslaan en toen ben ik bij Oscare terecht gekomen. Bij hen kon ik terecht voor dokters, verpleging, een kinesist, een bandagist, een psycholoog,... en dat allemaal onder één dak.”

Trooper: Dat Oscare niet in een ziekenhuissetting zit, was voor jou erg aangenaam.

Brecht: “Absoluut. Naar een ziekenhuis gaan was voor mij vrij moeilijk omdat er veel mensen komen om verschillende andere medische redenen. Bij Oscare zit je allemaal met lotgenoten samen. Iedereen weet exact wat iedereen heeft meegemaakt. En als je vertelt over je revalidatie is er zoveel herkenning en soms krijg je ook tips van lotgenoten. Voor mij was en is Oscare een hele grote hulp in de revalidatie.”

Trooper: Je arbeidsongeval gebeurde in 2017, maar nu, 4 jaar later, ga je nog altijd bij Oscare langs.

Brecht: “Ja, ik ga er nog drie keer per week langs voor kinesitherapie. Ze zijn al erg lang een hulp voor mij. Ik kan altijd bij hen terecht. Als ik een vraag heb voor de dokter of voor een bandagist moet ik niet altijd ergens een afspraak maken of naar een andere locatie trekken, ze zitten onder één dak en ze kennen mij allemaal.”

Trooper: Jij bent ook letterlijk en figuurlijk het gezicht van ‘Dit is geen kunst, maar hedendaagse realiteit’, een project van Oscare en Vaga vzw. Wat houdt dat project net in?

Brecht: “Momenteel hangen er 12 canvassen, waarop mensen te zien zijn die er anders uitzien, door brandwonden of omdat ze een aangeboren afwijking hebben, tentoon bij Oscare in Antwerpen. We willen daarmee het taboe rond littekens en dergelijke proberen te doorbreken. Het is onze bedoeling om met deze gratis tentoonstelling heel Vlaanderen rond te reizen om die boodschap te verspreiden.”

Trooper: Kijken mensen jou na?

Brecht: “Nu steeds minder, maar zeker in het begin wel. Ik draag ook een drukmasker en ik merk wel op dat ik dan soms rare blikken krijg. Dikwijls is dat uit nieuwsgierigheid. En ik kan dat begrijpen. Tot voor mijn ongeval wist ik niet dat je een drukmasker moet dragen, mochten mensen weten wat je allemaal moet doen als je brandwonden hebt, als ze bijvoorbeeld al de link zouden leggen als ze een drukmasker zien, zou dat al helpen. Ik vind het dus heel belangrijk om daaraan mee te werken.”

Trooper: Word je weleens aangesproken over je drukmasker?

Brecht: “Af en toe zijn er wel mensen die me vragen wat er gebeurd is, maar soms denken ze dat ik gewoon mijn neus heb gebroken. Als ik mijn verhaal dan vertel, merk je wel dat ze een soort van respect voor mij krijgen omdat ze zich in mijn schoenen proberen plaatsen.”

Trooper: Hoe ziet jouw toekomst eruit? Weet je hoelang je nog bij Oscare over de vloer zal moeten komen?

Brecht: “Ik heb daar niet meteen zicht op. Vorig jaar kreeg ik nog 5 keer kinesitherapie per week, nu is dat nog 3 keer. Ik veronderstel dat dat nog verder afgebouwd zal worden, maar dat is nog moeilijk te zeggen. Zolang er vooruitgang is, moet je daarvoor gaan.”

Peter Van Rossum staat in voor de fundraising, marketing en communicatie van en over Oscare en vertelt ons graag nog wat meer over Oscare.

Trooper: Na het verhaal van Brecht kan ik me inbeelden dat jullie wel wat geld kunnen gebruiken.

Peter: “Wij zijn niet gesubsidieerd door de overheid, dus wij moeten echt zelf zorgen voor onze inkomsten waarmee we alles kunnen betalen. En dat zijn wel wat dingen. Er is natuurlijk geld nodig voor de basis van onze werking, denk maar aan huurkosten, elektriciteitskosten, loonkosten, noem maar op. Maar ook voor onze website(s), onze sociale media,... En wij besteden onze middelen natuurlijk ook aan psychologische zorg van de patiënten, want die is gratis voor hen, maar ook hun familieleden en zelfs als er vrienden van de patiënt zijn die behoefte hebben aan een gesprek, zijn ze bij ons welkom. Ook die zorg wordt door Oscare bekostigd."

Trooper: Da's mooi!

Peter: "We vinden, en weten, dat zij daar vaak nood aan hebben. Om als kind of partner van iemand met brandwonden eens even je verhaal te kunnen doen, of vragen te kunnen stellen. Maar naast alle zorg zetten we ook heel veel in op preventie, we gaan bijvoorbeeld naar scholen, verenigingen, bedrijven,... noem maar op. Daar vragen we een bijdrage voor, maar die covert de kosten niet. We proberen gewoon zo breed mogelijk te gaan om mensen te sensibiliseren. Niet alleen rond brandwonden, maar ook rond (woning)branden zelf.”

Trooper: Het zat net nog in het nieuws: in België sterft elke vijf dagen iemand aan een woningbrand. 

Peter: “Klopt, in Vlaanderen was er het afgelopen jaar zelfs een verdubbeling van de sterftecijfers door een woningbrand ten opzichte van 2019.”

Trooper: En dat terwijl rookmelders sinds 1 januari 2020 verplicht zijn in elke woning.

Peter: “Je kan natuurlijk alles verplichten, en het is goed dat die wetgeving er is. Je mag ook maar maximum 120 km per uur rijden op de snelweg, maar er zijn altijd mensen die 130 of 140 km per uur rijden. Je moet mensen sensibiliseren en bewust maken zodat ze zelf beseffen dat zoiets belangrijk is, niet omdat de wet het verplicht. Mede daarom gaan wij de baan op met onze mobiele Fire Escape Room. Bij een brand heb je maar 3 minuten tijd om je woning te verlaten, wij geven mensen de kans om binnen de 10 minuten uit onze mobiele First Escape Room te ontsnappen terwijl de elektriciteit uitvalt, er rook binnenkomt,... en zetten die bijvoorbeeld in bij scholen en verenigingen om zo op een plezant manier te sensibiliseren en bij te leren.” 

Trooper: Dat alles samen kost natuurlijk heel wat geld. Hoe komen jullie daaraan?

Peter: “Via acties, evenementen, campagnes via televisie, via Trooper, via bedrijven die ons sponsoren, via giften of mensen die ons iets nalaten in hun erfenis,... We hebben ook een eigen webshop waarop mensen bijvoorbeeld rookmelders of blusdekens, maar ook kunst of een persoonlijk kaartje voor de zorg kunnen aankopen.”

Trooper: Lukt het elk jaar om jullie kosten te coveren of is het elke keer bang afwachten?

Peter: “Afgelopen jaar lukte dat in elk geval niet en moesten we onze reserves aanspreken. Het is elk jaar afwachten, maar we hebben het geluk dat we met Axa een grote vaste partner hebben waar we geld van krijgen. Omdat De Warmste Week vorig jaar een andere invulling kreeg, zijn we alleen daarmee al zo’n 50.000 euro misgelopen. En die krijg je niet zomaar op 1, 2, 3 op een andere manier bij elkaar. Het is elk jaar opnieuw jezelf proberen heruitvinden om geld in te zamelen want je bent 1 vzw van de zovelen. Oscare is groot in de manier waarop we werken, maar klein als organisatie en dat is moeilijk voor onze achterban die uit veel seniore vrijwilligers bestaat. Zeker het afgelopen jaar, want ze konden of mochten niets doen. Het is allemaal niet gemakkelijk."

Trooper: Maar wel heel mooi!

Peter: “Dat klopt. Oscare is iets unieks in België en eigenlijk in de wereld. Het feit dat je zorg kan krijgen buiten het ziekenhuis en dat allemaal onder één dak. Iedereen kent iedereen, praat met iedereen,... het is een beetje een tweede thuis voor veel mensen, een extra familie."

Wil je nog meer informatie over Oscare vzw? Neem dan eens een kijkje op hun website. Je kan natuurlijk ook altijd voor Oscare troopen via hun Trooperpagina.

Hier vind je meer informatie over de tentoonstelling: 'Dit is geen kunst maar hedendaagse realiteit'.